"Turtles" sulla webzine olandese Dark Entries. 7,5/10!!!

Alternative Rock - Post Rock   T.a. Rock Records 09/01/2016, Danny Quetin CondividiFacebookTwitterGoogle+  http://www.darkentries.be/nl/cd-s/a-violent-pine-turtles/

Het basisinstrumentarium van een doorsnee rockband bestaat nog steeds uit een gitaar, bas, drum, zang met hier en daar een flard keyboard. Het is vooral wat je er mee doet om het niet te eenzijdig te laten klinken. Het Italiaanse drietal A Violent Pine doet er iets moois mee. 2 jaar na hun debuut Girlbrengen Guiseppe Procida (zang, gitaar, synth), Pasquale Ragnatela (bas, zang) enPaolo Ormas (drums) hun tweede album Turtles uit. Het cliché van moeilijke tweede is bij deze totaal niet van toepassing. A Violent Pine klinkt volwassener en laat je op sublieme wijze de moeilijk te doorgronden wereld van de postrock kennen en erkennen. Opener The Game is de spreekwoordelijke slag in het gezicht, de wakkermaker die met een psychedelisch aandoende start ontaardt in een heerlijk postrocknummer dat al vlug de gitaarpedalen op stand distortion laat knetteren. Heerlijke noise met melancholie waar vooral Guiseppe zijn vocalen de nodig warmte meegeeft tijdens koude nachten. De single New Gloves mengt de toegankelijkheid van poppy rock met donkere atmosferen en fragiele stembanden. Melancholie mag de term zijn die je met gemak als rode draad doorheen deze plaat mag sturen (titeltrack Turtles, Last Year – met Hammond-orgel, Lucky When I’m Wrong en vooral Bright beantwoorden aan het begrip atmosferisch en donker romantisch). Have Fun doet een verwoestende poging om de schaduw tussen licht en donker ter verantwoorden met het oog op een betere wereld. Al hebben velen hen dat al wel voorgedaan. Denk Pink Floyd in een gulle bui en je komt terecht bij The Moon Has Been Turned Off, met heerlijke tempowisselingen, terwijl afsluiter Why ? het perfecte bewijs levert van akoestische romantiek met piano. Het zou me niet verbazen mocht David Gilmour zelve stiekem op deze plaat hebben meegewerkt. Een schildpad gaat op stap met zijn huis op zijn rug, Turtles van A Violent Pine staat als een huis. Al gebiedt de eerlijkheid me toe te geven dat de stroming rond indie/postrock niet mijn persoonlijke muzikale dada is, dit album kan me genoegzaam bekoren.